- triumuir
- Triumuir, triumuiri, pen. corr. m. g. Cic. Le nom d'un Magistrat à Rome, L'un des trois qui avoyent puissance et superintendence sur quelque affaire.\Capitales triumuiri. Pomponius. Qui avoyent superintendence sur les prisons et criminels.\Mensarii triumuiri. Liu. Qui avoyent superintendence sur le faict des monnoyes.\Nocturni triumuiri. Cornel. Tacitus. Qui avoyent charge de donner ordre au feu, quand de nuict il se prenoit en quelque maison.
Dictionarium latinogallicum. 1552.